ف |
22 fa
ra ra |
|
Wortstamm
Wort
|
Transkription
|
Bedeutung
|
Vorkommen
|
Anzahl |
فرر |
farara |
fliehen |
|
11 |
فَرَرْتُ |
farartu 1. Person Singular
Perfekt Verb |
ich bin geflohen |
26:21 |
1 |
فَرَّتْ |
farrat 3. Person weiblich
Singular Perfekt Verb |
sie ist geflohen |
74:51 |
1 |
فَرَرْتُم |
farartum 2. Person
männlich Plural Perfekt Verb |
ihr seid geflohen |
33:16 |
1 |
يَفِرُّ |
yafirru 3. Person männlich
Singular Imperfekt Verb |
er flieht |
80:34 |
1 |
تَفِرُّونَ |
tafirruuna 2. Person
männlich Plural Imperfekt Verb |
ihr flieht |
62:8 |
1 |
فَفِرُّوا |
firruu 2. Person männlich
Plural imperativ Verb |
flieht |
51:50 |
1 |
الْفِرَارُ |
al firaaru Nominativ
männlich Singular bestimmtes Substantiv |
die Flucht |
33:16 |
1 |
فِرَارًا |
firaaran Akkusativ
männlich unbestimmtes Substantiv |
Flucht |
18:18,
33:13,
71:6 |
3 |
الْمَفَرُّ |
al mafarru Nominativ
männlich Singular bestimmtes Substantiv |
das Fliehen |
75:10 |
1 |